به گزارش ایسنا، این شهر باستانی در جنوب شهر عمان پایتخت اردن و در غرب راه اصلی بین این شهر و بندر عقبه واقع شده و از دوران نبطی‌ها به یادگار مانده است؛ این شهر هم‌چنین در لیست میراث جهانی یونسکو قرار دارد.
نام شهر “پترا” در ابتدا “سلع” بوده که بعدها توسط یونانی‌ها تغییر کرده است، البته نام «پترا» در زبان یونانی صخره معنی می‌شود و این نام‌گذاری مربوط به ساخته شدن این شهر در دل صخره‌هاست.
این شهر باستانی زمانی پایتخت حکومت “نبطی‌ها” بوده است؛ نبطی‌ها قومی بودند که در اردن، بخشی از فلسطین و عربستان سکونت داشتند، نبطیان از عرب‌های شمال جزیره به شمار می‌آمدند و شهرشان “پترا” پس از آن که به دست رومی‌ها فتح شد به عرب‌ها رسید.
“پترا” در اردن حلقه اتصال میان تمدن‌های بین‌النهرین، سرزمین شام، شبه جزیره عربستان و مصر بوده و به دلیل موقعیت جغرافیایی از لحاظ اقتصادی رونق فراوانی داشته است و بسیاری از کاروان‌ها از مسیر این شهر باستانی عبور می‌کردند.
با توجه به این‌که “پترا” معماری منحصر به فردی دارد و تمام دیوارها و بناهای آن در سنگ و صخره‌های قرمز رنگ تراشیده شده تبدیل به یکی از عجایب دنیا شده است که گردشگران بسیاری را برای بازدید به منطقه می‌کشاند.
مکان‌های عبادتی، سالن‌های بزرگ، استراحت‌گاه‌های با عظمت، آمفی تئاتر و صومعه‌سرا از مجموعه بناهای موجود در این شهر باستانی است؛ آمفی تئاتر این مجموعه گنجایشی برابر با 3000 نفر و صومعه‌سرای آن 48 متر طول و ارتفاع دارد.
در برخی از افسانه‌ها گفته شده که این شهر توسط اجنه ساخته شده و به تسخیر آن‌ها درآمده است و همین افسانه بازدید از این منطقه در شب را برای گردشگران با کمی هیجان و دلهره همراه می‌کند.
در عبور از دروازه شهر “پترا”، بنای عظیم ارزشمند دیگری به چشم می‌آید که گفته می‌شود خزانه‌داری شهر “پترا” و گنجینه فرعون بوده است که نزدیک به 40 متر نیز ارتفاع دارد.
یک گردشگر سوئیسی به نام ” لودریک” در سال 1812 در حالی که عازم سفر به شهر مقدس مسلمانان بود «شهر سنگی پترا» را کشف کرد و در خاطرات جهان‌گردی خود نوشت: ” در میان صحرایی بی‌حفاظ که هیچ مسافری بدان پای نمی‌گذارد، در اعماق وادی موسی یکی از شگفت‌انگیزترین آثار هنری باستان با خصوصیات باور نکردنی وجود دارد.”
پس از انتشار گزارش این شهر ماورایی مسافران و گردشگران زیادی برای بازدید به منطقه اردن سفر کردند و هر ساله به تعداد این گردشگران ومسافران اضافه می‌شود که شاید همین مسئله تخریب این منطقه باستانی که متعلق به 400 سال قبل از میلاد است را تشدید می‌کند.
منبع:
alittleadrift.com
nationalgeographic.com
انتهای پیام